Kinderen, onze toekomst - deel III
De hoog-sensitieve persoon [HSP] versus het hoogontwikkelde wezen [HOW].
Een serie van vijf artikelen over hoogontwikkelde kinderen; kinderen van onze toekomst én een nieuw onderwijssysteem!
1.0 Inleiding'Ons wereldmodel is een systeem van overtuigingen'
De menselijke soort heeft geen kans van slagen om zich van haar laagste gedachten te verheffen tot jij je eigen hoogste gedachten verheft.
Hoogontwikkelde wezens [HOW's ] zijn géén martelaren, en ook niet het slachtoffer van de 'tirannie' van een ander!
De ideeën die wij uitdragen, scheppen de sjabloon - bereiden de weg voor - en dienen als model voor het volgende (spiritueel) niveau van de menselijke ervaring. Wat .... wij denken, dat scheppen wij. Wat wij scheppen, dat worden wij. Wat wij worden, dat drukken wij uit. Wat wij uitdrukken, ervaren wij. Wat wij ervaren, dat zijn wij! Wat wij zijn, dat denken wij. Dat is de cirkel die hoogontwikkelde energiewezens zien. HOW's zien die cirkel, maar de meeste mensen - óók (sommige) hoog-sensitieve mensen - niet!
Het leven komt voort uit onze bedoelingen. Onze ware bedoeling komt tot uiting in onze daden, en onze daden worden bepaald door onze ware bedoeling. Net als met alles in het leven is het een cirkel.
HOW's spreken de waarheid, mensen helaas niet altijd. HOW's zeggen iets en doen wat ze zeggen; mensen helaas niet. Mensen liegen te vaak, zowel tegen zichzelf als tegen anderen.
De hamvraag die nu gesteld behoort te worden is of wij bereid zijn te luisteren naar hoogontwikkelde wezens of -kinderen. Want realiseer je nu eens, dat dát de belangrijkste uitdaging voor de wereld van morgen is!
2.0 Zelfwaardering
'Zelfrespect'
'Zelfvertrtouwen'
'Eigenwaarde'
'Het grootste kwaad dat de mens kan overkomen, is dat hij slecht over zichzelf gaat denken'. [Goethe]
'Schaamte is de reactie van een persoon die nog steeds een deel van zijn ego heeft geïnvesteerd in hoe anderen hem zien!'
Onze opvattingen over onszelf zijn de enige belangrijke factoren die in het leven ons succes en geluk bepalen. Van alle opvattingen en oordelen die elk van ons heeft, zijn de belangrijkste hoe we over onszelf denken; het zelfbeeld dat we van onszelf hebben.
Helaas geloven veel mensen dat talent, kansen, geld, IQ, liefhebbende en zorgzame ouders, of een knap uiterlijk de echte barometers zijn die iemands potentiële succes bepalen. Maar de onderzoeken wijzen uit, dat dit alles ondergeschikt is aan het bezit van een gezond positief zelfbeeld. Als ouder moet dan ook onze grootste zorg zijn hoe onze kinderen over zichzelf denken, niet het vormen - het aanleren van gewenste gedragingen - van hun houding tegenover mensen, dingen en gebeurtenissen. Als je dan ook een aanwijzing wilt hebben tot wat voor soort volwassen je kinderen zullen uitgroeien, vraag je dan zelf eens af: 'Wat vinden ze van zichzelf?', in plaats van 'Wat vind ik van hen?' 'Zijn ze tevreden met hun uiterlijk?' 'Vinden zij zichzelf waardevol?'
Als je over zelfrespect van je kinderen spreekt, besef dan dat het altijd gaat om interne barrières; geestelijke barrières! Het gebrek aan liefde in iemands leven is de interne angst - de overtuiging - dat hij of zij geen liefde verdient! Het gebrek aan geluk vloeit voort uit de gedachte - een geestactiviteit - dat 'geluk niet voor mij is weggelegd'. Het gebrek aan prestaties is bijna altijd te wijten aan het oprechte geloof - de overheersende overtuiging - dat je nooit een hoog (studie)niveau of peil zal bereiken.
De kern van zelfrespect ligt verscholen in het woord 'overtuiging', want zodra jij als ouder of opvoeder je kinderen wilt motiveren tot grotere aspiraties in het leven, dan is het essentieeel dat je aan hun zelfbeeld op alle werktereinen werkt. Waar je negativiteit, pessimisme of onverschilligheid vindt over hun eigen (toekomst)dromen of capaciteiten, is het verstandig direct aan de verbetering van hun zelfportret te gaan werken. Want zodra je het zelfbeeld - de zelfwaardering - van het kind verandert, zullen de prestaties ook verbeteren. Het kind vreest het meest, datgene wat hem of haar nooit is bijgebracht; zijn eigen grootsheid, zijn onbegrensde mogelijkheden.
Wanneer een kind opgroeit met liefde voor zichzelf, met zelfvertrouwen - dat falen of mislukken een illusie is - en een groot zelfrespect, dan zijn er géén obstakels meer als menselijk energiewezen. Wanneer eenmaal dat zelfbeeld is ontwikkeld, dan bestaat er geen 'sky-is-the-limit'. Je bent dan onbegrensd!
3.0 Overtuigingen
Het hoe en het waarom van overtuigingen
Gewoonlijk denken we over overtuigingen in termen van belijdenis of doctrines. Maar in de meest fundamentele zin is een overtuiging ieder(e) leidende principe, uitspraak, geloof of passie die/ dat betekenis én richting in het leven kan geven. Overtuigingen kun je beschouwen als voorgevormde benaderingen van waarnemingen die onze communicatie met onszelf op een constistente manier 'filteren'.
-
Overtuiging is niets anders dan een stemming, een innerlijke presentatie die het gedrag regeert;
-
Overtuigingen lijken op opdrachtgevers van onze hersenen. Wanneer wij congruent geloven dat iets waar is, is dat als een opdracht aan de hersenen, hoe en wat er gepresenteerd moet worden.
-
Overtuigingen levert een directe 'commando' aan het zenuwstelsel en indirect aan het hormoonstelsel. Als je gelooft dat iets waar is, kom je letterlijk in de stemming van de waarheid ervan.
-
Overtuigingen zijn generalisaties, en hebben een structuur. Een structuur in termen van subtiele verschillen in kwaliteit van innerlijke beelden, geluiden en gevoelens. M.a.w. de ervaring van 'ergens van overtuigd zijn', hangt samen met het soort beelden, geluiden en gevoelens die we innerlijk ervaren. Dit geeft aanknopingspunten voor veranderingen van onze overtuigingen.
-
Onze overtuigingen bepalen onze vermogens én gedragingen.
-
Ons wereldmodel is een systeem van overtuigingen!
Effectief behandeld, kunnen overtuigingen de machtigste krachten zijn om goede en zinvolle zaken in je leven te creëren. Anderzijds kunnen die je reacties en gedachten belemmeren net zo verwoestend zijn als vermogende overtuigingen je kunnen bekrachtigen. In feite is er géén machtiger, richtinggevende kracht voor menselijk gedrag dan een overtuiging!
4.0 Waar komen overtuigingen vandaan?
-
De directe omgeving. 'Modellering' is iets wat we constant doen. De werkelijke nachtmerrie is het effect van de omgeving op overtuigingen en je dromen. 'Als je in armoede en wanhoop opgroeit, komen ook je modellen (modellering) voor eventuele mogelijkheden daar vandaan'.
-
Gebeurtenissen. Gebeurtenissen klein of groot kunnen overtuigingen helpen kweken. Ervaringen in het leven die we nooit zullen vergeten, die zo'n indruk - bijvoorbeeld bomaanslag met vele doden - hebben gemaakt, dat ze in ons geheugen gegrift zijn. Dit soort ervaring dat de overtuiging vormt en die ons leven verandert.
-
Via kennis. Kennis is één van de belangrijkste manieren om door de grenzen van een beperkende omgeving heen te breken. Ongeacht hoe grimmig de wereld is, als je kunt lezen over wat anderen bereiken, kun je de overtuigingen creëren die je in staat stellen om te slagen.
-
Een 4de manier waarop resultaten worden gecreëerd, is via onze eerdere resultaten. De zekerste manier om een overtuiging dat je iets kunt scheppen, is door één keer - ja, slechts één keer - te doen, reeds te hebben ervaren.
-
Een 5de manier om overtuigingen te vestigen is in jouw geest (het bewuste, niet de ziel), jouw wens voor de toekomst te creëren, alsof het nu was! 'Resultaten vooraf ervaren!'
Als je in je geest (niet de ziel) een helder beeld creëert van het gewenste resultaat en het representeert alsof je het al hebt bereikt, dan zul je in een stemming komen die je in het bereiken van je gewenste resultaat steunt.
Dus je bent niet zomaar een blad in de wind. Zodra je tot de ontdekking bent gekomen dat je overtuigingen en gedragingen jouw leven 'beheersen', dan kun je het heft in eigen hand nemen door ze te veranderen.
Je kunt ten alle tijden veranderen! Ieder moment van de dag kun je veranderen, zodra je bereid bent. Je kunt dus bewust je leven sturen, in plaats van onbewust (hulpeloos, afwachtend, 'gestuurd') door het leven te gaan.
5.0 Hoe kunnen we overtuigingen veranderen?
Eerst moet je er bewust van zijn welke overtuigingen je probeert te veranderen. De meeste mensen weten niet eens wat hun overtuigingen zijn of inhouden. Ze hebben er niet voldoende diep over nagedacht. Ze hebben het te druk met het leven van hun leven. Ze hebben het zo druk met het oplossen van de problemen die door hun overtuigingen zijn gecreëerd, dat ze geen tijd overhouden om te kijken naar de overtuigingen die deze problemen creëren.
Mensen houden altijd vast aan hun oude overtuigingen - het oude geloofssysteem -, omdat zij die overtuigingen niet tekort wllen doen door ze compleet te verwerpen, zomaar voor de vuist weg. Ze denken dat ze geen andere keuzemogelijkheid hebben; een totale verwerping of een totale aanvaarding van het 'oude'. Bijvoorbeeld het 'verwerpen' van de leerstellingen van het oude, conservatieve christendom of het verwerpen van het sterk (ver)oud(e(rde) onderwijssysteem; een systeem van feiten(kennis) uit je hoofd leren!
Toch is in eerste instantie dat niet de enige keuze die je hebt. Je kunt het 'oude' uitbreiden, zodat bepaalde delen van het oude niet langer opgaan. Je kunt het 'oude' uitbreiden zodat bepaalde delen van het oude beter gaan werken. Je kunt dingen aan het 'oude' toevoegen en sommige delen van je (geloofs-)systeem vernieuwen. Een complete verwerping van je huidige overtuigingen zou neerkomen op het te schande maken van veel dingen die onderricht zijn; van veel dingen die goed zijn. Te veel dingen in de wereld zouden dan 'verkeerd' kunnen aanvoelen. Het zou de voorouders 'verkeerd' doen aanvoelen; het zou de Geschriften 'verkeerd' doen aanvoelen; het zou het hedendaagse leven 'verkeerd' doen aanvoelen.
Mensen zouden dan feitelijk moeten toegeven dat alle spirituele aspecten van de menselijke ervaring een vergissing waren, een misvatting betrof. En dat is meer dan de meeste mensen nú - op dit moment - kunnen erkennen. Het is ook meer dan zij erkennen hoeven, omdat het onwaar is. In feite hoeven wij niet te verklaren dat wij iets 'verkeerd' zagen, omdat zulks niet het geval is. Ons inzicht was niet compleet. Wij hadden méér informatie nodig.
De transcendentie van heersende overtuigingen houdt geen totale verwerping ervan in. Je voegt er gewoon iets aan toe; je gaat 'iets' vernieuwen. Als wij nu over méér informatie beschikken, die we kunnen toevoegen aan wat wij momenteel geloven, kunnen wij onze overtuigingen utibreiden - niet ze totaal verwerpen, maar ze utibreiden - en op een nieuwe manier met ons leven verder gaan. Een manier die zeker werkt!
En zo'n voorbeeld kan zijn het verouderd onderwijssysteem geleidelijk overlaten lopen in het creëren van een nieuw onderwijssysteem, genaamd het Creatieve-Educatieve-Onderwijsprogramma!
6.0 Zelfbeeld
'Je bent permanent in een ontwikkelingsproces betrokken. Niet alleen jij, maar de hele mensheid'
Kinderen hebben natuurlijk een zelfbeeld die uiteen kan lopen van positief tot negatief, maar een allesomvattende stereo-zelfbeeld bestaat er dan ook niet. De reden is dat deze beelden niet meetbaar zijn, omdat ieder menselijk energiewezen ontelbare factoren van persoonlijkheid [1] en karaktereigenschappen [2] kent. Een simpel voorbeeld zoals een opgewekte stemming of een grillige stemming van de persoon in kwestie, zegt al voldoende over de innerlijke gepresenteerde stemming die het uiterlijke gedrag regeert. Of ........ de ene dag voel je als voetballer een macho, en de andere dag een verlegen introvert mannetje.
De innerlijke presentatie van ieder wezen - ook bij hoog-sensitieve kinderen sterk aanwezig - speelt een belangrijke rol in heel zijn of haar leven!
'Een overtuiging is niets anders dan een stemming, een innerlijke presenteatie die het gedrag regeert!'
Een allesomvattend zelfbeeld bestaat er dus niet, en dat komt omdat alle menselijke wezens uniek zijn! 'Geen mens is aan elkaar gelijk!' En dát komt doordat ieder energiewezen uit een ziel [3], een geest en een fysiek lichaam bestaat. En de (iedere) ziel is een zelfstandig evoluerend schepsel, dat zich op de spirituele ladder begeeft met als doel zich verder te ontwikkelen. Er worden daaarom in mensen veel niveaus van evolutie getoond én waargenomen. Maar in de algemene zin zijn wij gelijk aan elkaar, maar toch Oh zo verschillend!
Mede door het feit dat wij veranderende wezens zijn die permanent in ontwikkeling zijn, streeft de ziel naar haar eigen ervaringen en zal daarom niet het 'kopieergedrag' van die ander (ziel) vertonen.
Ja iedere dag, iedere minuut zijn wij aan het ontwikkelen. Zelfs onze hersencellen vernieuwen om de zeven jaar. Het belang van een ziel ligt dus niet bij de prestaties van het lichaam of de ontwikkeling van het verstand; de hersencellen. Dit alles heeft voor de ziel géén enkele betekenis. Wat de ziel nastreeft is het hoogste gevoel van liefde dat je maar kunt voorstellen. De ziel streeft naar dat unieke gevoel, niet naar kennis. Want de ziel bezit al die kennis, maar kennis is conceptueel. Het gevoel is echter empirisch! De ziel wil zichzelf voelen en zo zichzelf kennen door haar eigen ervaringen hier op aarde.
En dát is wat wij als (religieuze) opvoeders nooit moeten vergeten wanneer wij hen - onze kinderen - helpen positieve verwachtingen van zichzelf op te bouwen en een gezond zelfbeeld te creéren!
[1] Persoonlijkheid, is datgene wat een persoon karakteriseert.
[2] Karaktereigenschappen - karakteriseren: onderscheidend van iemand zijn.
[3] Ziel is een zelfstandig evoluerend schepsel; een individualisatie van God Zelf
7.0 Eigenwaarde
'Ik ben niet de moeite waard...........'
Eigenwaarde ontstaat al in de vroege baby- en peuterjaren als gevolg van de manier waarop 'ze' door andere belangrijke mensen - de opvoeders - worden behandeld. Het wordt al zeer vroeg ingelijfd als een vast zelfbeeld!
Eigenwaardering begint altijd met hoe de andere persoon hem of haar bekijkt. Als jij - opvoeder - je kind ziet en behandelt als waardig, belangrijk en aantrekkelijk dan zal je kind over het algemeen hetzelfde over zich gaan denken; het kind kopieert het gedrag van de opvoeders; het kind 'modelleert' de opvoeder! En dát zal niet éénmalig plaatsvinden, maar ontelbare keren. Zo worden de eerste zaadjes van eigenwaarde gezaaid!
Natuurlijk de eigenwaarde van het kind wordt versterkt als het de gelegenheid krijgt zichzelf in de wereld uit te testen, wetende dat zijn ouders - opvoeders - hem of haar permanent (positief) ondersteunen in zijn of haar ontwikkelingsproces. We kunnen onze kinderen daarom helpen door extra positieve beelden van zichzelf op te bouwen, totdat ze uiteindelijk als volwaardige, zelfstandige energiewezens worden beschouwd. Een kind dat zichzelf als waardeloos gaat beschouwen, zal werkelijk in alles wat het onderneemt deze interne verwachtingspatroon (= overtuiging) - het onvermogen - inbouwen.
Uit onderzoeken is gebleken, dat bijvoorbeeld drugsverslaafden en criminelen allemaal een innerlijke houding - een innerlijke overtuiging - hadden van: 'Ik ben eigenlijk niet de moeite waard, dat heeft iedereen altijd al gevonden en ik vind mezelf ook helemaal niet belangrijk'. De vraag die misschien relevant is, is welke innerlijke gedachte 'ik ben te min; ik ben niet de moeite waard' van wie de verslaafde of de crimineel dit uiteindelijke gedrag heeft gekopieerd? Die van zijn ouders, de (religieuze) opvoeder(s) of zijn directe omgeving misschien?
Toch gaan we als bezorgde ouders vaak met onze kinderen om alsof we een laag niveau van eigenwaarde willen stimuleren. Het kan zelfs zo zijn, dat het aspect 'eigenwaarde' - een negatief zelfbeeld - al vele generaties 'ronddoolt' in de familie en dat deze onderliggende gedachte, de gedachte achter de gedachte, al van generaties op generaties onbewust wordt overgedragen.
Eigenwaarde wordt dan ook vaak vergeleken met een soort van minderwaardigheidscomplex. Maar jij - de ziel - lijdt niet aan een gebrek aan eigenwaarde. De grootste uitdaging van je leven is zelfs je ego [de geest] onder controle te houden. Sommige zouden zeggen, dat je zelfs te veel eigenwaarde hebt. Eigenwaarde is voor de grote massa dan ook niet het grootste probleem. Het probleem is een gebrek aan begrip voor de principes van overvloed, meestal gecombineerd met een finaal verkeerd oordeel over wat 'goed' en wat 'kwaad' is.
Voorbeeld. 'Ik acht met niet waardig genoeg om de Boodschapper of de Lichtbrenger van de waarheid - dat ik één ben met God - te zijn'. Onwaardigheid is dan ook de zwaarste klacht die de mensheid heeft moeten aanhoren. Ons probleem is, dat jij en ik ons gevoel van eigenwaarde op het verleden baseren, terwijl God jouw eigenwaarde op de toekomst baseert!
8.0 Zelfvertrouwen
'Zelfvertrouwen krijg je door te doen'
'Kinderen zijn als leerling-mensen'
Je kunt geen zelfvertrouwen hebben als er niets is om op te vertrouwen!
Zelfvertrouwen wordt gemeten in gedragstermen, terwijl eigenwaarde stoelt op een geestesgesteldheid. Je kind zal als 't thuis is één en al zelfvertrouwen uitstralen, maar stikken van de zenuwen als het op school mondeling een boek moet bespreken. Het kan zelfs zo zijn, dat zodra de leerling de examinator - de desbetreffende leraar - ziet, ze in huilen uitbarst.
Je bouwt zelfvertrouwen alleen op door het te doen, niet door zorgen te maken of erover te piekeren, te praten. Neen alleen maar doen, is het advies. Door dit steeds te herhalen, produceer je de ervaring van zelfvertrouwen, in de overtuiging dat er altijd genoeg zal zijn van wat jij nodig hebt. Een kind heeft namelijk vanaf het begin - t.g.v. aangeleerd of gekopieerd gedrag - wel of geen zelfvertrouwen. Maar natuurlijk niet op alle terreinen, vandaar dat de ouders daarbij moeten helpen of ondersteunen om zoveel mogelijk praktische ervaringen op te doen. Want besef door onze eigen angst voor falen, onze eigen vrees voor risicio's, moedigen we kinderen te vaak aan te blijven wat ze zijn en niet wat ze uiteindelijk kunnen worden. En dat is een heel ander uitgangspunt!
Als je kinderen behandelt zoals ze zijn, dan zullen ze zo blijven en als gevolg daarvan een heel laag niveau van zelfvertrouwen hebben. Maar als je je kinderen behandelt alsof ze al zijn, wat ze kunnen worden..... dan bewijs je hun een grote dienst bij hun pogingen om meer zelfvertrouwen te krijgen.
Op actie gerichte mensen nemen riscio's en proberen nieuwe dingen, ook al 'falen' ze. Ze begrijpen dat niemand ooit heeft leren fietsen door toe te kijken, of leren dansen door naar de film te gaan of door te kijken hoe andere mensen het doen. Als we er onopzettelijk toe bijdragen dat onze kinderen weinig gevoel van eigenwaarde hebben en gebrek aan zelfvertrouwen, dan moeten we eerst die negatieve versterkers opruimen; de bestaande (oude) overtuigingen! Dat houdt in dat wij (als opvoeders) onze eigen negatieve geedachten - oude overtuigingen - eens onder de loep moeten nemen.
Enkele voorbeelden daarvan zijn: 'Je kinderen voorschotelen dat ze geen zelfvertrouwen hebben'; 'Weigeren je kinderen verantwoordelijkheid te geven'; 'Je kinderen bekritisteren wanneer ze fouten maken'; 'Afstand nemen van je kinderen en weigeren hen aan te raken, te knuffelen, met hen te stoeien of te spelen'.
Als je als ouder erin gïnteresseerd bent je kinderen te helpen hun zelfvertrouwen en zelfrespect te vergroten dan moet je binnenin jezelf kijken om precies na te gaan wat een gedrag dat niet je bedoeling is met je kinderen, je aan voordelen oplevert. Als je je motieven als opvoeder begrijpt, kun je nieuwe keuzen maken om ongewenste beloningsvormen te vermijden. Daarom, het wordt tijd dat wij onszelf (als opvoeders; wij allemaal) bevrijden. Wij, opvoeders hebben onze vijf natuurlijke emoties opgesloten; ze onderdrukt, en tot erg onnatuurliujke emoties vervormd, waardoor wij ongelukkig zijn en dood en vernietiging over onze wereld hebben afgeroepen. Eeuwenlang heeft op deze planeet het gedrag geheerst van 'geef je niet over' aan je gevoelens. Als je verdriet voelt, zet je daar dan overheen; als je kwaad bent, stopt het weg; als je bang bent, verman je dan; als je liefde voelt, beheers je, houdt dat binnen bepaalde grenzen, wacht ermee, loop er voor weg.......... Doe wat je doen moet om het niet te laten zien, helemaal, hier en nu, meteen.
Het wordt tijd dat wij onszelf bevrijden! Compassie betekent dan ook met het hart zien, of zien met gevoel! Het hart is niet de plaats van emoties, eerder de ziel van Universele Liefde binnen het menselijke wezen. Het is de plaats van intuïtie en spirituele verbinding. De emoties verbonden met het hart zijn vreugde, eenheid en geluk. Dus met het hart zien, betekent de Eenheid zien die wij met anderen delen! En juist dát is een fundamenteel kenmerk van een hoogonwikkeld energiewezen of het innerlijk gerichte kind! De Eenheid zien én voelen!
Eén van de belangrijkste lessen die een kind nu behoort te leren, is de noodzaak de totale persoonlijke verantwoordelijkheid op zich te nemen, uiteraard ten goede voor zijn innerlijke (spirituele) ontwikkeling; het ontwikkelingsproces van de ziel! De ontwikkeling van onze innerlijke gevoelswereld - het domein van de ziel - als een menselijk energiewezen dat zichzelf leert accepteren. Dat houdt in, dat we de totale verantwoordelijkheid voor die innerlijke wereld op ons nemen en de neiging de schuld van onze levensomstandigheden aan die ander te geven, gaan elimineren. Een innerlijk gerichte mens - de onbegrensde of grenzeloze mens - vertrouwt op de innerlijke signalen die vanuit de ziel komen! De ziel spreekt middels het gevoel - zuivere emoties!! - tot je en wel via het hart! En dát zijn we allemaal - de huidige (religieuze) opvoeders - volledig vergeten!
8.1 Jouw denken is de ouder die geboorte geeft aan alle dingen!
'Naar binnenin jezelf kijken..............'
Je bent een drieledig wezen van lichaam, ziel en geest. Dat is zowel een glorie als een wonder. Want veel van je besluiten worden op alle drie niveaus (op zielen-, geest-, en lichaamsniveau) tegelijkertijd genomen, en die zijn lang niet altijd met elkaar in overeenstemming. Je ziel kan keuzes maken en beslissingen nemen, maar het kan zijn dat de geest - het verstand, het bewustzijn maar niet de breinmassa - 'tegenspartelt'; er een andere gedachte, want dat is wat de geest is, erop nahoudt.
Je ziel kan keuzes maken en beslissingen nemen en doet dat op drie innerlijke niveaus, te weten: logica, intuïtie en emotie. Soms vanuit alle drie tegelijk waardoor er nog meer innerlijke conflicten tussen geest en ziel kunnen ontstaan. Vaak wil je lichaam dat je het ene besluit neemt, terwijl je ziel iets anders zoekt en je geest naar weer iets anders verlangt. Jongelui hebben een gezegde: 'Ze allemaal op een rijtje hebben', en dat is nauw precies die die samenhang uitdrukt.
De HOW's zullen zich ten allen tijden laten leiden door hun innerlijke, hogere Zelve - hun allerhoogste ingevingen, hun intuïtie, hun ziel - die op haar beurt weer wordt 'aangstuurd' door de onmetelijke Goddelijke Liefde; de Levenstroom, de Ziel van God! Hoog-sensitieve kinderen zullen daarentegen moeten leren om zich meer te richten op hun innerlijke gevoelswereld; het domein van de ziel! En daar wordt na wel eens te weinig aandacht aan besteed!
9.0 De ziel is de hoogontwikkelde gevoeligheid Zelve
'Ons instinctief; probleemoplossend vermogen'
'De intuiïtie is het gehoor van de ziel en niet van de geest!'
De ziel - je intuïtie - vertegenwoordigt de hoog-gevoeligheid Zelve in het drieledig wezen, dat jij bent!
Ja, maar hoe kunnen we intuïtie nu het beste omschrijven en waarom is dit begrip zo van essentieel belang voor het beter begrijpen van de hoogontwikkelde energiewezens die nu op aarde zijn? Is intuÏtie, ja dan nee, 'het zesde zintuig of het derde oog?' of ..... 'het mysterieuze zintuig dat wij allemaal bezitten?' Of .... 'de ziel vertegenwoordigt onze intuïtie!'
Intuïtie wordt ook wel omschreven als 'de direct perceptie van waarheid, feiten, e.d. onafhankelik van enig redeneerproces' of 'een scherp en onmiddellijk inzicht', of ..... 'intuïtie kan gezien worden als aanduiding van pure, directe kennis die niet uit eerdere kennis kan worden afgeleid.' Vaak noemen we een influistering van onze intuïtie een 'ingeving' of een 'voorgevoel'; een vorm van direct zeker-weten! Intuïtie is dus iets aanvoelen of iets weten, dat je logischerwijs niet kunt weten!
Dit in tegenstelling tot het buikgevoel; het buikgevoel is een reflectie van een emotie, een innerlijke belevenis van een bepaalde gebeurtenis. Het buikgevoel wordt vaak verward met intuïtie!
Als een influistering van onze intuïtie ons iets wil vertellen, dan voelen we allemaal op een verschillende manier en op een andere plek in ons lichaam! Hoe je intuïtie zich manifesteert hangt af van je 'gerichtheid'; welk zintuig het meest is ontwikkeld. De fysiologische reacties bewegen zich langs kanalen, die bij jou het sterkt doorkomen en die in de loop van je leven het meest zijn ontwikkeld. Sommige mensen krijgen kippenvel, anderen voelen het in hun onderbuik, een enkeling ziet een beeld voor zijn of haar geestesoog. Maar de meeste mensen ervaren het als een plotselinge gedachte die in hen opkomt; een innerlijk weten om iets te doen of te laten.
Maar vergeet één ding niet, namelijk dat deze informatie - het signaal - altijd van één en dezelfde plek komt; van ons hogere Zelf, ons innerlijke Zelf, van onze ziel die altijd verbonden is met de Hogere Sferen.
10.0 Spiritueel hoogontwikkeld kind of mens
'Het onbegrensde of grenzeloze kind'
'Het hoogontwikkelde (energie)wezen; de HOW!'
De onbegrensde of het innerlijk gerichte kind!
Onze innerlijke wereld is heel anders dan onze uiterlijke wereld. Binnen in onszelf, diep daarbinnen waar we allemaal met onszelf moeten leren leven, bestaan een universum van cruciale ervaringen; de opgedane levenservaringen van de ziel uit ontelbare (vorige) levens. Die innerlijke wereld die uit zuivere emoties en zuivere gevoelens bestaat - de taal die de ziel spreekt tot je hart bestaat uit zuivere emoties -, is voor ieder individu verschillend!
In onze innerlijke wereld moeten we volkomen eerlijk zijn tegenover onszelf! Daar gaat pijn niet weg omdat iets aan de buitenkant - de geest en/ of het fysieke lichaam - in orde komt. Om een volkomen ontwikkeld gevoel van innerlijke vrede te hebben, moet elke mens leren hoe het commando te nemen over wat hij denkt, hoe hij op zijn gevoelens moet reageren en zich uiteindelijk moet gedragen. Ons uniek-zijn als wezen is dan ook de kern van onze innerlijke wereld, zoals Friedrisch Nietzsche dat ooit eens heeft beschreven.
Het innerlijke gericht kind of wezen gaat voornamelijk af op innerlijke signalen. Signalen die vanuit het innerlijke zelf - de ziel - komen en negeert de signalen die van de geest én de buitenwereld komen. Anders gezegd: het innerlijke gerichte kind luistert naar wat van 'binnenuit' zijn of haar hart komt!
Onbegrensde of innerlijke gerichte kinderen benaderen het leven coöperatief. Ze voelen niet dat ze met anderen moeten wedijveren en vergelijken zich zelden met anderen om zich te meten. Ze zijn innerlijk gericht en zien zichzelf als uniek in het universum en daarom vinden ze vergelijkingen volkomen onzin. Ze zoeken liever de waarheid dan zich bezig te houden met het zoeken naar goedkeuring of gelijk krijgen van die ander. Neen, ze weten dat ze het nooit iedereen naar de zin kunnen maken doordat ze beseffen - innerlijk weten - dat iedereen zijn eigen levenspad dient te volgen. En .......... ze beseffen wel degelijk, dat er duizenden wegen naar Rome leiden.
Ze bezien en ervaren het leven dan ook als een top-belevenis; ze kunnen genieten van alles! In hun woordenboek bestaat de term als mislukking niet, want zij weten vanuit hun innerlijk gevoel dat ervaringen gebaseerd zijn op overtuigingen. En ......... dat overtuigingen gedragingen creëren!
Zij zien zichzelf niet als succesnummers of mislukkingen; ze accepteren in plaats daarvan mislukkingen als een deel van het leer- of ervaringsproces en zijn daardoor bereid alles te proberen wat hen interesseert of uitdaagt. Het zijn geen conformisten; het zijn mensen die hun eigen creatieve verbeeldingskracht sterk ontwikkeld hebben. Ze kijken slechts 'naar binnen' om te besluiten hoe een bepaalde taak moeten worden aangepakt.
Een gezonde levenstijl is een onderdeel van hun innerijk groeiproces; van hun innerlijk-zijn hier op aarde. Want zij weten terdege dat in een gezond lichaam een gezonde geest vertoefd. Niet omdat ze superieur aan anderen zijn, maar omdat ze innerlijk voelen dat het niet goed is dik te zijn, of in slechte conditie of voedsel te eten dat verkeerd is voor hun lichaam. Ze wijzen gifitige substanties af net zoals een dier zich af zou wenden van een glas wisky, omdat het in hun ogen onnatuurlijk en dom is het eigen lichaam te vergiftigen.
Maar het meest bijzondere kenmerk van een onbegrensd wezen of kind is, dat zij onmogelijk lijden aan depressies of ongelukkig-zijn, onmdat zij tegenover het leven een eigen unieke houding hebben. Zij kijken naar de positieve kanten waar anderen geneigd zijn alleen maar het negatieve te zien. Ze denken positief over hun kansen een karwei te klaren in plaats van het bij voorbaat onmogelijk te achten. Kortom, we hebben het over mensen die het heft van hun leven in eigen handen hebben en die de wonderbaarlijke gave bezitten om bijna altijd van het leven te kunnen genieten terwijl anderen 'falen'!
Wat een wonderbaarlijke gave zou dat vermogen zijn om ten allen tijden van het leven te kunnen genieten. Maar jij en iedereen hebben die gave ook. Die hoeft niet alleen in je verbeelding te bestaan. Je kunt die heel reëel voor jezelf maken en die wonderbaarlijke kwaliteiten in je kinderen zelf opwekken. We hebben allemaal de capaciteit van een 'grensloos' mens in ons binnenste en die kun je met één woord omschrijven, namelijk met het begrip de ziel! Het is de ziel die onbegrensd is. Het is de ziel die alles weet!
De beste omschrijving van een onbegrensd kind is dan misschien .... iemand die weet hoe hij van het leven optimaal kan genieten, vooral wanneer de mensen om hem heen chaotisch, panisch en paniekerig worden. Een kind dat in alle denkbare omstandigheden en situaties zich ziet als een kind dat ervaringen opdoet. Niet als het lijdend voorwerp die hem 'iets' overkomt. Het is een kind, dat luistert naar haar innerlijke gevoelens die voortkomen uit de ziel!
Wij moeten daarom kinderen toestaan - wat hun geboorterecht is - als 'grenzeloze of onbegrensde' kinderen laten opgroeien tot grenzeloze volwassenen. Jonge kinderen hebben al deze kwaliteiten als een deel van hun natuurlijke erfenis. Te vaak verliezen ze de natuurlijke kwaliteiten uit het oog als ze geluk en succes najagen; voorbij gaan aan hun innerlijke, zuivere gevoelens die afkomstig is van hun innerlijke zelf - de ziel!
11.0 Hoogontwikkelde (energie)wezens; HOW's
De twee meest fundamentele beginselen van iedere HOW zijn:
-
Het allerhoogste en het eerste leidende beginsel is, dat iedere HOW het beginsel 'Wij zijn allen Eén' in alle levensvormen herkent!
Dit meest elementaire beginsel zou terug te vinden moeten zijn in iedere religieus geloofsmodel of - indien niet meer herkenbaar - in een nieuw te (her)introduceren spiritueel wereldmodel .... want naar mijn mening is de menselijke spiritualiteit aan een gigantische opfrisbeurt toe; de mensheid staat op het punt om 'ponitficaal' geconfronteerd te worden met dit vernieuwend inzicht! En juist daarom zien wij veel hoog-sentitieve of hoogontwikkelde kinderen in onze directe omgeving, die ons Oh zo graag willen wijzen op dit unieke beginsel 'Wij allen zijn Eén', 'Wij zijn verbonden met elkaar', 'Wij zijn verbonden met ...... alles!'
Het vernieuwend inzicht - de fundering van de nieuwe spiritualiteit - ligt in het feit, dat 'Je bent niet je lichaam. Jij bent een drieledig wezen, bestaande uit een ziel, een geest en een lichaam. Degene die jij bent, is onbegrensd en eindeloos! Je bent een grenzeloos wezen!' Geen zielloos mechanisme! [Nieuwsbrief, 'Psychiatrie', deel I, mei 2013 en 'Psychiatrie en Pseudowetenschappen', deel II, juini 2013]. Dit meest elementaire beginsel of hét spiritueel basismodel 'Wij zijn Eén' zou het leidend principe te behoren te zijn van iedere spiritualiteit, van iedere religie, maar vooral ook van alle religieuze 'opvoeders'........ waar dan ook ter wereld! En realiseer je, een opvoeder dat ben jij ook!
Helaas de georganiseerde religie heeft het leven van talloze individuen sterk beïnvloedt, maar in onze collectieve samenleving heeft ze weinig verandering gebracht. Het merendeel van de georganiseerde religies heeft ons niet van deze gedragingen - problemen als hebzucht, nijd, toorn, eigengerechtigheid, ongelijkheid, geweld en oorlog - weggeleid, maar juist dieper erin ondergedompeld.
De religie - zo werd gehoopt - zouden ons dichter bij God brengen en aldus een gevoel van eenheid met het goddelijke creëren. Evenwel hebben veel georganiseerde religies dát nagelaten. De collectieve samenleving ervaart geen eenheid, maar vervreemding; geen eenheid met God, maar afscheiding. Afscheiding van God en van elkaar. De religie - zo werd gehoopt -, zouden de mensen dichter bij elkaar brengen en aldus een gevoel van gemeenschap en integratie produceren. Nochtans hebben veel georganiseerde religies dát nagelaten. Ze hebben enkele individuele levens op deze manier beinvloedt, maar onze collectieve samenleving heeft precies het tegenovergestelde ervaren. Dit zijn de lessen van onze religies, van onze spirituele leiders en -opvoeders!
Heeft de 'huidige geloofsvorm' van een religie dan nog wel enige bestaansrecht? Heeft de 'oude' religie(s) dan nog steeds niets geleerd, na al die duizenden jaren van 'vervreemding', 'ontgoocheling' en desillusies van teleurgestelde mensen?
2. Het tweede leidende beginsel is: 'Alles in het Ene Universum staat met elkaar in verband!'
Ieder levend energiewezen of minuscuul atomair-deeltje (mensen, bomen, planten .... tot de meeste elementaire sub-moleculaire deeltjes, koolstof en waterstof) staan in contact met elkaar! Anders gezegd: alle aura-velden of elektromagnetische energievelden en chakra's van ieder levend mechanisme zijn verbonden met elkaar! Jouw persoonlijk energieveld kent géén begrenzing of een allesomvattende 'schil of laag'. Scheiding tussen energievelden onderling is niet mogelijk!
Scheiding met het Universele Rasternetwerk of het Collectieve Bewustzijn - de Ziel van God - is niet mogelijk. (Af)Scheiding met God is zelfs onmogelijk; je bent altijd verbonden met Zijn Levensenergie, de Liefde van God! Simpel gezegd: je staat permanent in verbinding met de Goddelijke Levensenergie of je nu gelovig bent of niet! Maar de vraag is of je dit bewust zo ervaart.
HOW's daarentegen voelen permanent - 24 uur per dag - de levensenergie door hun chakra- en aurasyteem stromen en kennen daardoor geen opeenhoping van plaatselijke energieblokkades in hun energiesysteem. Hun aura's zijn een ware 'lichtshow', een lichtspektakel. Je voelt de uitstraling van zijn of haar enerigeveld; je voelt je prettig, bevrijd, zonder enige vorm van angst in hun direct omgeving of hun aanwezigheid. Je voelt je .................. Eén met hen!
Iedere HOW zal dan ook de eenheid en de heiligheid van al het leven erkennen! Onbegrensde of innerlijk gerichte kinderen bijvoorbeeld benaderen het leven dan ook coöperatief. Ze voelen niet dat ze met anderen moeten wedijveren en vergelijken zich zelden met anderen om zich te meten.
Eén van die uitzonderlijke kenmerken van een HOW is, dat onder géén enkele omstandigheid iemand een ander van zijn eigen soort opzettelijk tegen zin wil van het leven berooft. Als een hoogontwikkeld soort of (energie)wezen zou worden aangevallen door een ander soort, dan is het 100% zeker dat de aanvaller tot een lager-ontwikkeld soort hoort. Sterker nog, een primitief wezen! Anders gezegd: een hoogontwikkeld wezen zou nooit het stoffelijke leven van een ander beëidigngen.
Een hoogontwikkeld wezen zal een ander bewust wezen, dat boos is nooit doden. Want ze zullen nooit woede ervaren; en ten tweede zullen ze de lichamelijke ervaring van welk ander wezen dan ook niet beëindigen zonder toestemming van dat wezen. Ten derde zullen ze zich nooit 'aangevallen' voelen - het gevoel moet hebben dat iemand iets van je afneemt bijvoorbeeld je leven, je geliefden, je vrijheid, je vermogen of bezittingen ...... of zo iets. Een hoogontwikkeld wezen zal dat gevoel nooit ervaren, omdat een hoogontwikkeld wezen je eenvoudig alles zou geven, wat jij dacht dat je zo hard nodig had dat je bereid was om het met geweld te bemachtigen. Zelfs als dat het hoogontwikkelde wezen zijn stoffelijk leven zou kosten. Het hoogontwikkeld wezen weet immers dat ze alles helemaal opnieuw kan scheppen. Hoogonwikkelde wezens zijn daarom géén martelaren, en ook niet slachtoffers van de 'tirannie' van een ander!
Maar toch gaat dit verder dan dit. Niet alleen weet een hoogontwikkelde wezen dat alles helemaal opnieuw kan scheppen, hij weet ook dat hij dat niet hoeft te doen. Hij weet dat hij dat alles niet nodig heeft, om gelukkig te zijn, of om te overleven. Hij begrijpt dat hij niets buiten zichzelf nodig heeft, en dat het 'zelf' - dat hij is - niets van doen heeft met ook maar iets van wat van fysieke aard is. Minder hoogontwikkelde wezens en soorten weten dat niet altijd zo zeker.
En tenslottte begrijpt het hoogontwikkelde wezen dat zij en haar aanvallers Eén zijn. Ze ziet de aanvalles als een gewond deel van zichzelf. Haar functie in deze gebeurtenis is het helen van alle wonden, zodat het AL zich in één Zelf weer kan kennen zoals het werkelijk is.
Jezus' grote gave was, dat hij iedereen zag als wie ze waarlijk zijn. Hij weigerde de uiterlijke verschijning te accepteren; hij weigerede te geloven wat anderen over zichzelf geloofden. Hij had altijd een hogere gedachte en nodigde ook altijd anderen uit tot hetzelfde. Maar hij respecteerde ook altijd waar anderen verkozen te zijn. Hij verlangde niet dat zij zijn hogere ideëen accepteerden, bood het hooguit aan als een uitnodiging. Hij handelde ook met medeleven - en als anderen ervoor kozen zich te beschouwen als wezens die bijstand nodig hadden, verwierp hij hen niet om hun verkeerde inschatting, maar stond toe dat zij van hun realiteit hielden - en stond allen liefdevol bij in de uitwerking van hun keuzes!
Want Jezus wist dat voor sommigen het snelste Pad naar |Wie-ze-zijn| liep door |Wie-ze-niet-zijn|. Hij noemde dit geen onvolmaakte Pad, veroordeelde het niet. Hij zag dit eerder ook als perfect en ondersteude zo iedereen gewoon in dat te zijn wat zij wilden zijn!
3. Alle overige kenmerken of eigenschappen zijn niets anders dan 'afgeleiden' van de twee leidende beginselen.
Zij delen bijvoorbeeld alles met elkaar en iedereen. Er komt geen gebedel aan te pas. Alle natuurlijke rijkdommen van hun wereld, van hun omgeving worden gelijkelijk verdeeld en aan iedereen gegeven. Ze vinden niet dat zij als natie, groep of cultuur een grondstof bezitten, omdat zij toevallig de natuurlijke locaties bewonen waar die grondstof wordt aangetroffen. De planeet die een groep of soort 'thuis' noemt, wordt geacht van iedereen te zijn. De planeet wordt gezien als één geheel - één systeem - niet als een bundel deeltjes of elementen, die elk kunnen worden geëlimineerd, gedecimeerd of uitgeroeid zonder schade te berokken aan het systeem zelf.
HOW's leven in eenheid en kennen een diep gevoel van interrelatie. Hun gedragingen komen voort uit hun ondersteundende gedachten; je zou dat het fundamentele, leidenden beginselen van hun 'maatschappij' - hun levenswijze - kunnen noemen. Onze gedragingen daarentegen komen ook voort uit onze ondersteunende gedachte, ofwel de fundamentele, leidende beginselen van onze maatschappij! En dát heeft geleid tot waar wij ons nu bevinden; in een sociaal-economisch-religieus gecompliceerde samenleving doorspekt met oorlogen én veel geweld!
12. Jezus, een hoogontwikkeld wezen
Jezus was inderdaad een hoogontwikkeld wezen. Oftewel, Jezus herinnerde zich meer, veel meer! Oftewel hij her-innerde (opnieuw) ons er bijvoorbeeld aan dat wij veel meer zijn dan wij oorspronkelijk vermoeden of weten. Niet een zielloos mechamiscme - een bio-fysisch-chemiosch proces -, maar een mens met ongekende mogelijkheden en een goddelijke gave. Hij wist |wie-werkelijk-zijn|. Hij wist dat, en verkondigde dat!
Het proces van zich herinneren (her-enigen met God, of weer één met het AL zijn, met het Collectief-Bewustzijn één worden) wordt door ons evolutie - ontwikkeling - genoemd. Als een ziel terugkeert naar een menselijk leven, dan is dat altijd een poging om méér ervaringen op te doen en zich aldus verder te evoluteren! Wij zijn dus allemaal evoluerende wezens en Jezus wist dat en daarom wees hij niemand af. Zelfs zijn grootste vijanden niet, omdat Jezus wist dat ook zij bezig waren het Pad Huiswaarts te vinden.
Sommigen van ons zijn reeds hoogontwikkeld, anderen zijn zich nog aan het ontwikkelen. Zij herinneren zich in mindere mate hun goddelijke afkomst! Daarom worden er in mensen veel niveaus van evolutie getoond én waargenomen!
Hoogontwikkelde wezens ontkennens niets. Ze observeren 'wat zo is'. Ze zien duidelijk 'wat werkt' en 'wat niet werkt'. Alles hangt namelijk af van |wie-je-denkt-te-zijn| en |wat-je-probeert-te-doen|. Als het je doel is een leven van vrede, geluk en liefde te leiden, dan werkt geweld niet. Dat is al aangetoond. Als het je doel is om een lang en gezond leven te leiden, dan werkt dood vlees eten, bekende kankerverwekkende dingen roken en grote hoeveelheden zenuw-dodende, hersencellen-slopende drankjes niet. Dat is al aangetoond. Als je doel is om goed voor de aarde te zorgen en zuinig om te springen met haar natuurlijke rijkdommen, dan werkt het niet om te doen alsof die grondstoffen onuitputtelijk zijn. Dat is al aangetoond. Als het je doel is een relatie met een liefhebbende God te ontdekken en te koesteren zodat religie (het ware geloof) er wel toe doet bij menselijke zaken, dan werkt het niet om te leren over een God van straf en wraak. Ook dat is al aangetoond.
En ál die dingen wist Jezus. Motiveren was daarom één van de belangrijkste pijlers van zijn boodschap. En dat was wat Jezus permanent deed; het vertrouwen erin hebben dat ieder mens hier op aarde eens zijn uiteindelijke zal bereiken. Jezus' grote gave was dan ook dat hij iedereen zag als wie ze werkelijk zijn, hij weigerde de uiterlijke verschijning te accepteren, hij weigerde te geloven wat anderen over zichzelf geloofde.
Jezus wist dat voor sommigen het snelste pad naar wie zij zijn, liep door wie zij niet zijn. Hij noemde dit geen onvolmaakt pad, veroordeelde dit niet. Hij zag dit eerder ook als perfect, en ondersteunde zo iedereen gewoon in dat te zijn wat zij wilden zijn. Want Jezus wist, dat het leven voortkomt uit onze zuivere bedoelingen. Onze ware bedoeling komt tot uiting in onze daden, en onze daden worden bepaald door onze ware bedoeling. Net als met alles in het leven is het een cirkel. En hoogontwikkelde mensen zien die cirkel, en zien die cirkel in 'alles' terug; mensen helaas minder of helemaal niet!
Hoogontwikkelde wezens zijn 'geen buitenaardse wezens' [Nieuwsbrief, Kinderen en onze toekomst, deel I + II]. Jezus was evenmin een 'buitenaards wezen'. Maar sommige individualisaties van ons - sommige individuele wezens - herinneren zich meer dan anderen! En juist dat verschil in het bewuste herinneringsproces maakt het verschil tussen mensen onderling; tussen hoog-sensitieve kinderen en hoogontwikkelde kinderen! Want niet iedereen is zich daadwerkelijk bewust van |wie-hij-of-zij-is|. Niet iedereen beseft bijvoorbeeld, dat zuivere innerlijke gevoelens de taal van de ziel is die tot je spreekt. Jezus wist dat wel en 'herkende' op die manier de ziel van Johannes de Doper; de reïncarnatie van profeet Elia.
Jezus wist |Wie-hij-werkelijk-was|. Jezus was op de hoogte van de grote verschillen in spirituele ontwikkeling van de mens. Hij wist dat! Jezus was dan ook een kind - een zoon - van God, zoals wij dat allemaal zijn, zonen en dochters van God. Maar Jezus wist ook, dat jij hier bent om een individueel plan voor je eigen 'verlossing' uit te werken. Hij wist,dat het hele levensproces er juist om gaat om je Zelf te ontdekken, en je Zelf te scheppen zoals wij van oorsprong - vanuit de Oerbron gekomen - zijn. Jezus wist dat gewoon en maakte dát bekend. Meer niet!
Hiervolgt iets belangrijks uit: een moreel hoogstaand persoon of een hoogontwikkeld kind is niet langer iemand die alleen de regels volgt, maar iemand die zijn hart laat spreken. Besef en realiseer je dan ook eens, dat 'jij de creator bent van je eigen leventje'. Jij bent de regisseur, de schepper, en de beslisser van je eigen leventje; niemand anders!
13. Slot
De hoog-sensitieve persoon [HSP] of mens versus de hoogontwikkelde mens of wezen [HOW]
De 'Nieuwetijdskinderen' worden ook wel omschreven als 'indigokinderen', 'kristalkinderen', 'regenboogkinderen', 'bloemenkinderen', 'hoog-sensitieve kinderen [HSP] en 'sterrenkinderen'. Maar het wezenlijke rondom deze creatieve benamingen is voor mijn gevoel sterk uit haar verband gerukt! Vandaar, dat ik het liefst de 'oude' benamingen(en) in een nieuw jasje wil steken. Het nieuw te introduceren woord of begrip wordt dan: De onbegrensde mens, het innerlijk gerichte kind of het (spiritueel) hoogontwikkeld (energtie)wezen! De HOW's !
De term 'Nieuwetijdskinderen' zou er op kunnen wijzen, dat het om een verschijnsel gaat dat vrij nieuw is. Niet is minder waar, want er zijn altijd al nieuwetijdskinderen - spiritueel hoogontwikkelde wezens [HOW's] (denk aan Confucius, Lao-Tse, Boeddha, Mohammed, Mozes, Krishnamurti, de Dalai Lama, Sai Baba, Jezus en nog vele anderen) - hier op aarde geweest. Maar helaas op basis van de onderzoeken van de psychiater Carl Jung én psycholoog dr. Jerome Kagan én dr. Elaine N. Aron is men tot de conclusie gekomen, dat hoog-sensititeit sterk aangeboren en genetisch is bepaald. Onzin!
Volgens Elaine Aron is zelfs 15 tot 20 procent van de mensen hoog-gevoelig. Zij is er heilig van overtuigd, dat het om karaktereiegenschappen gaat met als gevolg, dat 'we' - de psychiatrie en de ontelbare 'na-apers' - hierdoor de hoog-gevoelige kinderen kunnen en gaan 'labelen'.
Stop daarmee! Het zijn niets anders dan kinderen die perfect in een door ons nieuw te creëren spiritueeel wereldmodel passen! 'Wij allen zijn aan het veranderen, maar de wereld, het universum ook!' 'Niets blijft gelijk!'
'Nieuwetijdskinderen zijn in toenemende mate heldervoelend, empathisch en telepatisch; het zijn vredestichters, idealisten, en dragen een hoge dosis van eigenzinnigheid en rebelse eigenschappen in zich. Mede vanwege hun intuïtieve bewustzijn - hun intuïtieve vermogens - zijn ze in staat om meer van de onzichtbare wereld op te pikken, waardoor ze door de buitenwereld vaak betiteld worden als overgevoelige, prikkelbare wezens', aldus P. Kribbe [Bron: 'Omgaan met (nieuwetijds)kinderen', Pamela Kribbe]. Maar in de oneindige reeks van overtuigingen en het opnoemen van ontelbare karaktereigenschappen en/ of kenmerken van hoog-gevoelig wezens wordt nergens - in géén enkele literatuur - vermeld over de innerlijke relatie tussen ziel, geest en lichaam. Dit, Oh zo belangrijke thema wordt nergens aangeroerd, omdat men vermoedelijk de relatie tussen de mens (het drieledig wezen) en zijn bestaan niet of nooit goed heeft begrepen. De psychiatrie en vele mediums en paragnosten kennen en begrijpen de ware relatie tussen de ziel en de geest niet eens! Laat staan wie - welke religieuze opvoeders - dan wel!
'We zijn hier op aarde om te evolueren'. 'Om te ontwikkelen in ons innerlijk spiritueel groeiproces'. En evolueren, het zich verdere ontwikkelen van de ziel (niet van de geest, en het lichaam) is zonder reïncarnatie niet mogelijk! Zonder reïncarnatie - zonder het vermogen opnieuw een lichamelijk vorm aan te nemen - zou de ziel alles wat zij wil bereiken in één leven moeten zien te bereiken en dat is miljarden malen korter dan een tik van de kosmische klok. En ........ dat is simpel gezegd het allergrootste geheim van het leven: het Zijn door te Ervaren.
Het gaat dus om het bewuste herinnerings- en het ervaringsproces van ziel en geest! En, juist dat verschil in het bewust herinnerings- en ervaringsproces maakt het verschil tussen mensen onderling; tussen hoog-sensitieve kinderen en hoogontwikkelde kinderen én de minder ontwikkelde mens! Want niet iedereen is zich daadwerkelijk bewust van |Wie-hij-of-zij-is|. Niet iedereen beseft bijvoorbeeld, dat zuivere innerlijke gevoelens de taal van de ziel is die tot je spreekt. Hoogontwikkelde wezens [HOW's] zijn dan ook 'open' kinderen die blijk hebben gegeven van een innerlijke spirituele wijshied; de wijsheid van de ziel en niet van de geest! Het zijn kinderen met een verhoogd (spiritueel) bewustzijnsniveau, en juist die verhoogde gevoeligheid of dat verhoogde bewustzijnsgevoel - 'ik weet wie ik ben'- komt voort vanuit het innerlijke zelf; de ziel, het hoger bewustzijn of hogere Zelf. Dit in tegenstelling wat vele anderen durven te beweren en op die manier wordt er een volkomen verkeerd beeld van de mens geschapen; van kinderen en jongvolwassenen, van ... |WIe-ik-ben|, van hoog-sensitieve kinderen tot aan hoogontwikkelde kinderen; de HOW's!
Helaas nog niet ieder menselijk wezen heeft zich reeds hoog op de spirituele ladders van evolutie begeven. Hoogontwikkelde kinderen of innerlijk gerichte kinderen zijn - hoe dan ook - kinderen die intens veel ervaren, voelen, zien en horen! Het zijn spiritueel hoogontwikkelde kinderen die ontelbare keren reeds zijn geïncarneerd en daardoor een (veel) hoger bewustzijnsniverau hebben ontwikkeld, dan menig ander kind die minder sensitief zijn of minder spiritueel zijn ontwikkeld!
De vraag is alleen op welke laddertrede zo'n hoogontwikkeld kind op ieder moment van haar spirituel groeiproces staat! En ook dat kan onderling nog sterk verschillen.
Je bent hier namelijk om een individueel plan voor je eigen 'verlossing' uit te werken.
Onthoud: géén kind is dus gelijk aan een ander; je kunt daarom kinderen niet 'labelen', of zo maar in een (psychologisch) hokje plaatsen en dus op dezelfde manier 'behandelen' als alle andere kinderen of jongvolwassenen. Daarom ieder kind wenst, verlangt of heeft in wezen een unieke aanpak- of begeleidings- of opvoedingsmethode nodig, zeker in het onderwijssysteem!
Hans Zevenboom
Literatuurverwijzing:
- Barbara Driessen, 'Sensitieve Intelligentie'- 2008
- Elaine N. Aron, 'Hoog sensiteive Personen'- 1996
- Neale Donald Walsch, 'Derde gespfek met God'- 1998
- Neale Donald Walsch, 'De God van Morgen'- 2004
- Pamela Kribbe, 'Omgaan met (nieuwe)tijdskinderen'
- Hans Zevenboom, 'Ziel, geest en lichaam'- 2006
|