Kinderen en Creatie & Educatie Onderwijssysteem - deel IV

Het vernieuwend, toekomstig onderwijssysteem én het bewustwordingsproces van de Nieuwe Spiritualiteit.

'Nieuwe gedachten en waarheden maken drie fases door. Eerst wordt er de spot mee gedreven. Dan worden ze fel bestreden. En tenslotte worden ze geaccepteerd als vanzelfsprekend!'

1.0 Inleiding

'Wij verliezen driekwart van onszelf om maar te zijn zoals die andere mensen' [Arthus Schopenhauer]
'Ze voelen zich zoals ze leren denken'

Onze innerlijke wereld is heel anders dan onze uiterlijke wereld. Binnenin onszelf, diep daarbinnen waar we allemaal met onszelf moeten leren leven, bestaat een universum van cruciale ervaringen; de ziel - het innerlijke of hogere zelf - weet namelijk alles! Die innerlijke wereld die uit zuivere emoties en gevoelens bestaat, is voor ieder individu verschillend! In onze innerlijke wereld moeten we volkomen eerlijk tegenover onszelf zijn, daar gaat pijn niet weg omdat iets aan de buitenkant in orde komt.
Om een volkomen ontwikkeld gevoel van innerlijke vrede te hebben, moet elk mens leren hoe het commando (over de geest) te nemen over wat hij denkt, hoe hij op zijn gevoelens moet reageren en zich uiteindelijk moet gedragen. Ons uniek-zijn als mens is de kern van onze innerlijke wereld; van de wijze waarop wij alles zelf mogen ervaren middels de aanwezigheid van ons hogere zelf. Je bent nl. een dirieledig wezen, bestaande uit een ziel, een geest en een fysiek lichaam. Jij bent een microkosmos in een macrokosmos (het universum) gebeuren; jij bent uniek!

De ontwikkeling van onze innerlijke (belevings-)wereld - de ziel - als een menselijk wezen dat zichzelf accepteert, houdt in dat we de totale verantwoordelijkheid voor die innerlijke wereld op ons nemen, en de neiging elimineren anderen de schuld te geven van onze levensomstandigheden - ons falen en mislukken. De innerlijk gerichte mens of het hoogontwikkelde wezen vertrouwt op hun eigen innerlijke signalen en mijden de neiging om het (levens)pad van die ander (blind) te volgen. De innerlijk gerichte mens volgt zijn eigen individuele bestemming door zijn eigen innerlijk (begleidend) 'Licht'. Hij of zij ziet elk moment van het leven als een persoonlijke keus.

Eén van de belangrijkste lessen die een kind in het Creatie & Educatie-Onderwijssysteem behoort te leren, is de noodzaak de totale persoonlijke verantwoordelijkheid op zich te leren nemen voor zijn eigen innerlijke ontwikkeling. Kinderen moeten bij wijze van spreken al vroeg leren dat niemand anders controle heeft over datgene wat in hem of haar omgaat. Elk wezen moet van het begin af aan leren, dat deze innerlijke wereld  - het domein van de ziel - alleen hem toebehoort en dat alles wat hij of zij denkt, voelt en uiteindelijk doet als wezen in zijn macht ligt. Dit is de uiteindelijke vrijheid die je kinderen behoort te geven: de wetenschap en het geloof dat ze meester zijn over hun eigen innerlijke wereld; hun eigen ziel of hogere zelf. Als ze dat geloof eenmaal hebben en hun leven gaan baseren op dit fundamenteel begrip, dan zullen ze hun hele leven lang op weg zijn om de innerlijke verlangens van de ziel - het hogere of innerlijke zelf - te realiseren. De ware betekenis van het leven - het ontwikkelen of evolueren van de ziel - zal dan worden: 'Zijn door te Ervaren!' Feitenkennis doet dan niet meer ter zake; alleen maar voelen én er ZIJN!

Besef, dat de innerlijke wereld de sleutel vormt naar de vorming van een grenzeloos mens of een innerlijk gerichte mens. De belangrijkste les die wij als (religieuze) opvoeder onze kinderen dan ook behoren bij te brengen, is wel dat in elke fase van hun ontwikkeling het om de basisbehoefte gaat: 'Je voelt je zoals je denkt'.
Kinderen moeten hun eigen gedachten - een activiteit van de geest - kunnen bepalen en dus hun eigen innerlijke ontwikkeling! Bij dat bewuste besef 'Hoe voel jij je nu op dat ene unieke moment, of bij die ene gedachte van haat of liefde?', ben je op weg naar het meesterschap, op weg naar een hoogontwikkeld wezen te worden, op weg naar het 'verlicht-zijn'. Meer innerlijk dan uiterljk gericht zijn of kiezen, wordt dan het hoofdthema van ieder individu die zich zelf respecteert! Door jouw denken ontstaat dan het leven!

'De grootste ontdekking van deze generatie is, dat menselijke wezens hun leven kunnen veranderen door hun geestelijke instelling te veranderen'. [William James]

'De mens is een wezen dat op zoek is naar de zin van de dingen' [Plato]

2.0 Groeibehoeften van het kind

Abraham Maslow [1], de beroemde psycholoog die voor het eerst optimistisch schreef over mensen en hun geweldige mogelijkheden dan over hun zwakheden, heeft ons een schema verschaft waaraan wij ons ouderlijk gedrag kunnen toetsen. Hij noemde zijn ontwerp de hiërarchie van menselijke behoeften. Hij ging ervan uit dat ieder mens helemaal aan het begin moet beginnen en dat hij eerst aan zijn basisbehoeften moet voldoen vóórdat hij zich naar de 'top' van zijn ontwikkeling begeeft. Die top noemde hij 'zelfverwerkelijking'. Dit is het proces van verlossing, waaraan een groot deel van de westerse theologie is gewijd! Het 'spirituele spel' waarin jij je hele verstand, lichaam en ziel opdraagt aan het proces van het scheppende Zelf, naar het beeld en de gelijkenis van God.

Maslow schiep als het ware een basis voor 'een psychologie van het zijn'. Hij baseerde zijn theorie op het feit, dat de mens gemotiveerd kan worden door groei en niet in de eerste plaats doordat hij alleen maar zijn tekortkomingen moet herstellen. Als gevolg hiervan kan een mens zichzelf - op ieder gegeven moment - accepteren als volmaak. Met deze zelfaanvaarding is een mens in staat gemotiveerd te worden door zijn wens te groeien; te evolueren.
Een mens kan dus een doel hebben zonder dat hij ervan uitgaat dat hij tekortkomingen heeft. Dit betekende in de ogen van Maslow of betekent een totale nieuwe koers en het was/ is de basis van een heel andere nieuwe benadering van de mensen te helpen om een innerlijk gericht mens of wezen te worden! Want realiseer je eens, dat de ziel - het innerlijke of hogere zelf - alles weet wat er te weten valt. Niets is haar onbekend. Ze kent het Goddelijke Plan, want ze is een deel - een individualisatie, een energielichaam - van God Zelf! Een deel van het Collectieve Bewustzijn! Wat de ziel dan ook nastreeft, is het hoogste gevoel van liefde dat je je kunt voorstellen, te evenaren ..............dat is het verlangen van de ziel. Maar de allergrootste wens van de ziel is om steeds hogere aspecten van Zichzelf te mogen ervaren zodat zij alles kan zijn. Het allerhoogste gevoel - de onvoorwaardelijke liefde ervaren hierop aarde - is de ervaring van eenheid met AL-DAT-Is; de kernboodschap van het nieuwe onderwijssysteem, genaamd Creatie & Educatie!

[1] Boek 'Toward a Psychology of Being'. De psychologie van het zijn, die staat tegenover de psychologie van streven of worden. Hoofdthema: de nadruk ligt op het zijn, niet over worden!

2.1 De functie of de taak van de ziel

1. De functie van de ziel in de mens is steeds haar verlangens aan te geven, in elke besluitvorming van de geest en niet het opleggen van haar wil aan de geest en/ of het lichaam. De functie van de geest wordt dan te kiezen uit haar alternatieven.
2. De functie van de ziel is te ZIJN in tegenstelling tot de functie van het lichaam die actie en het handelen vertegenwoordigen. De ziel is wat zij is, ongeacht wat het lichaam doet. Niet door wat het lichaam doet. De ziel geeft er niets om hoe jij je brood verdient. Je ziel is alleen geïnteresseerd in |Wie-jij-Bent| wanneer je iets doet, ongeacht wat het is.
3. De functie van de ziel is creëren! De ziel schept hier op aarde situaties én omstandigheden voor haar eigen hoogste bestemming en haar eigen meest directe herinnering voor elk moment van nu. De ziel creëert en het verstand (de geest) reageert. De geest zal keuzes maken uit het aanbod. De ziel zal trachten duidelijk te maken dat er slechts één overweging kan meespelen wanneer je kiest, namelijk: 'Is dit een uitspraak over |wie-ik-werklijk-ben?|' 'Is dit een mededeling over |Wie-ik-kies-te-Zijn?|'
   De ziel spreekt in je gevoel tot je. Luister goed naar je gevoel. Repsecteer je gevoel!
4. De taak van de ziel hier op aarde is om iets met je ziel voort te brengen. Je lichaam is daarbij het gereedschap van de ziel. Je geest is de kracht die het lichaam voortdrijft; de 'spirit' geeft. Wat je dus hier hebt, is een stuk gereedschap dat wordt gebruikt bij het scheppen van wat de ziel verlangt.............. verlangt te Zijn en verlangt om te mogen ervaren.
5. De taak van de ziel is jou permanent er aan te herinneren, nog een keer ................ want er doen zich allerlei situaties in ons leven voor die ons in een moeilijk parket kunnen brengen. De ziel is als het ware in 'ontwikkeling'. De ontwikkeling van de ziel is empirisch, dat wil zeggen dat de ervaring(en) de enige bron van kennis is. De ontwikkeling van de ziel is empirisch, dat wil zeggen 'het weten .... het ervaren .... en het zijn!'
6. De taak van de ziel is jou te herinneren |Wie-je-werkelijk-Bent|, namelijk een individualisatie van de Goddelijke Geest; een kind van God. Door te ervaren en nog eens te ervaren, wordt de ziel er steeds aan herinnert |Wie-zij-Is|.
7. De taak van de ziel is jou 'te wekken'.

3.0 Doelgerichtheid

'Wat is het ware doel van het leven; de zin van ons bestaan?'

De aard van het leven is: hoe meer je weet, hoe meer je wilt weten. Hoe meer je ervaart, hoe meer je wilt ervaren. Het leven streeft naar meer leven door het proces van het leven Zelf.
Alles heeft een zelfbewustzijn, maar de niveaus van zelfbewustzijn verschillen! Ook van ieder menselijk wezen. Energie met een hoger zelfbewustzijn streeft er altijd naar nóg zelfbewuster te worden. Zodra een energiesysteem zich meer van zichzelf bewust wordt, probeert het een alsmaar groter zelfbewustzijn te verwerven. Anders gezegd: 'Jij bent een god-in-wording'. 'Jij bent Liefde'. En dat is wat je probeert te ervaren hier op aarde.

3.1 Het leven is een scheppingsproces

Er zijn mensen die zeggen dat het leven een leerschool is, en dat wij hier zijn om bepaalde lessen te leren, en dat wij - zodra wij 'geslaagd zijn' - grotere doelen kunnen najagen, niet langer gehinderd worden door het lichaam. Klopt dat? Is dat wel een juiste gedachte?

Wij zijn hier op aarde om te leren. Het leven is géén leerschool. Het leven is een scheppingsproces, geen ontdekking. Het grootste geheim is dat het leven niet een ontdekking is, maar een scheppingsproces. Je bent jezelf niet aan het ontdekken, maar schept jezelf opnieuw, iedere dag, iedere minuut. Je leeft niet om elke dag te ontdekken, wat die dag voor je inhoudt, maar om hem zelf te scheppen! Jij schept namelijk je eigen realiteit, waarschijnlijk zonder het te beseffen. Je bent jezelf dus niet aan het ontdekken, maar jezelf opnieuw aan het scheppen!
Zoek daarom niet om uit te vinden |Wie-je-Bent|, maar zoek om vast te stellen |Wie-je-wilt-ZIJN|!

3.2 Het leven is een evolutieproces

De door God geschapen mogelijkheid van het terugkomen via een ander lichaam - reïncarnatie - krijgt de ziel zo de gelegenheid om (nog) meer ervaringen op te doen en zich aldus verder te evolueren, te ontwikkelen. De grootste wens van de ziel is om steeds hogere aspecten van Zichzelf te mogen ervaren. En dus probeert zij zich omhoog te bewegen op de schaal van de evolutie - de spirituele ladder te beklimmen -, totdat ze uiteindelijk ervaart wat nirwana (gelukzaligheid, verlichting) wordt genoemd; de volmaakte eenheid met AL, AL-WAT-IS, God.

De zin van jouw leven is dus jezelf te ervaren als het AL, Alles. We zijn dus permanent in ontwikkeling. We zijn aan het .... worden. Wat we worden, dat weten we niet vóórdat we er zijn. Dat is de zin, de cyclus van het leven. En op die manier zal iedere reis een ontwikkelingsreis van de ziel zijn.

Evolutie is geen rechte, constante lijn. Je hebt de kans in ieder leven de beste ervaringen van je oude gedachten, je oude beschavingen te herscheppen, terwijl de minder prettige patronen kunt vermijden. Het evolutieproces is het constant nemen van en opnieuw nemen van beslissingen door dit proces beslis je |Wie-je-werkelijk-bent|. Dat is de reden waarom de ziel in het lichaam woont, om zich te ontwikkelen. Om te groeien én te evolueren!

3.3 Het leven is een veranderingsproces

Wij moeten aanvaarden, dat wij individueel steeds van gedachten veranderen en als maatschappij in zijn geheel ook. Wat in onze maatschappij nog maar een paar decennia geleden 'goed' gevonden werd, vinden we nu 'fout'. Wat wij nog niet zo lang geleden 'fout' vonden, heet nu 'goed' te zijn. Het feit dat je van gedachten verandert, is niet het probleem. Je moet wel van gedachten veranderen anders groei je niet. Verandering hoort bij je ontwikkeling; je eigen evolutie.
Neen, het probleem is niet dat je veranderd bent, of dat je waarden veranderd zijn. Het probleem is, dat velen van ons koppig blijven denken dat de waarden die nú gelden de juiste zijn, dat ze perfect zijn, dat iedereen ze moet onderschrijven!

Niets blijft gelijk! Alles beweegt. Er is niets dat niet in beweging is. Gelijk blijven, of proberen gelijk te blijven, gaat tegen alle Wetten van het Leven in. Verander dus. Verander je ideeën over 'goed' en 'fout'. Verander je opvattingen over alles en nog wat. Verander je structuur, je constructies, je modellen, je theorieën. Want in het nieuwe idee van |Wie-je-bent| vind je groei! In je nieuwe ideeën over hoe-het-is, vindt de evolutie plaats. In je nieuwe ideeën over alles vind je opwinding, vind je schepping. Daardoor wordt |God-in-jou| verwerkelijkt.

3.4 Het leven is een spirituele revolutie

De levensenergie, de fundamentele energie van al het leven - ook wel 'de Ziel van God' genoemd - is permanent in revolutie, in beweging. Alles roteert, ofwel 'revolteert'. Zelfs onze lichaamscellen zijn permanent in beweging en vernieuwen zich na een aantal jaren. Revolutie is dan ook de basisbeweging van ons leven! Het is een voortdurend proces, het leven is een proces. Zodra je bewust het spirituele pad gaat betreden, betekent het dat je je verstand, lichaam en ziel opdraagt aan het proces van het scheppende Zelf. Dit is het proces van zelfverwerkelijking. Dit is het proces van verlossing. Het proces is een daad van de dag tot dag, van minuut tot minuut. Het is kiezen, en opnieuw kiezen, elk ogenblik. Het is de schepping die alsmaar voortduurt.

Bewuste schepping is scheppen met een doel. Het is gebruiken van de hulpgereedschappen (gedachte, woord en daad) van de schepping, bij volle bewustzijn. Dit is het spirituele pad bewandelen. Spiritualiteit eist absoluut niet dat je ergens in gelooft. Zij nodigt je uit om voortdurend aandacht te besteden aan je eigen ervaringen. Godsdiensten moedigen je aan de gedachten van anderen te verkennen en die als je eigen gedachte te accepteren. Godsdiensten verlangen dat je ze op hun woord gelooft. Daarom falen alle godsdiensten uiteindelijk! Spiritualiteit zal altijd slagen, want het leidt tot een ander besluit. Een besluit die afgestemd is op |Wie-je-werkelijk-Bent|.

Leer luisteren naar je gevoel. Want de ziel is de som van alle gevoelens; de taal van de ziel is intuïtie!

4.0 Persoonlijk meesterschap

Heel het leven is zinvol; niet doelloos. Kinderen zullen een gevoel van doelgerichtheid ontwikkelen als ze gemotiveerd zijn door een verlangen spiritueel te groeien, te ontwikkelen, niet wanneer ze uitgaan van de positie dat ze hun tekortkomingen moeten herstellen. Dit fenomeen beschreef Maslow in zijn boek 'Toward as Psychology of Being'

Een kind dat namelijk gemotiveerd wordt door tekortkomingen probeert altijd de fundamentele fouten in zijn leven te boven te komen; het ziet zichzelf dus als onwaardig en streeft naar waardig te worden. Door groei gemotiveerde kinderen accepteren zichzelf als waardevolle menselijke wezens die waarde bezitten omdat ze bestaan, ze zijn gemotiveerd tot (innerlijke) groei en ze willlen vertrouwd raken met andere terreinen van het leven.
Deze groeibehoeften van kinderen zijn cruciaal, wil je een kind een sterk gevoel van doelgerichtheid ontwikkelen. Hierdoor vallen de behoefte aan vrijheid, individualiteit, zinvolheid, onafhankelijkheid, eenvoud, speelsheid en levendigheid. Deze woorden symboliseren elke een specifieke behoefte die kinderen krijgen als hun zelfrespect groeit, mits de basisbehoeften aan veiligheid en zekerheid en de lichamelijke behoeften aan lucht, water, voedsel en slaap zijn vervuld.

Als een kind de spirituele ladder - de ladder naar persoonlijk meesterschap - moet beklimmen, dan moet zij zich vrij kunnen voelen om keuzes te maken, wetende dat ze rechtvaardig zullen worden behandeld en dat ze niet ten onrechte zullen lijden onder de grillen van anderen! Ze moeten het gevoel hebben dat er orde in hun leven is en dat ze voortdurend liefhebbende ouders of verzorgers hebben op wie ze vertrouwen kunnen voor advies. Ze moeten het gevoel hebben dat hun individualiteit wordt gewaardeerd en gewaarborgd; ze moeten weten hoe ze voor zichzelf moeten zorgen, zich zelfbewust voelen en regelmatig geprezen worden voor hun prestaties en voor hun persoonlijk uniek-zijn. Bovenal moeten ze het gevoel hebben, dat ze creatief leven en enthousiast zijn voor alles in het leven.

Teveel ouders laten het op het terrein van de hogere behoeften afweten, omdat ze geloven dat dit geen behoeften zijn maar alleen geloofssysteemn of geloofskeuzes zijn. Volgens Maslow en veel geleerden vertegenwoordigen de hogere behoeften ook een basisbehoefte - de innerljke drang vanuit het hogere zelf - als het kind de spirituele ladder wil beklimmen!
Maar ook de behoefte aan spiritualiteit kan op dezelfde manier in het leven van het (opgroeiende) kind of de jongvolwassene worden geïntegreerd. Dit is weer een kwestie van spiritueel ZIJN i.p.v. te proberen die spiritualiteit te verwerven door een bepaald religieuze oriëntatie door bij een bepaalde kerk te horen of een religieus geloof aan te hangen dat door - juist ja - een ander is opgelegd!

5.0 Herziening van het onderwijs
'Spiritualiteit in de klas'

Spiritualiteit zijn is heel anders dan proberen een religieus mens te zijn of een goed protestant, katholiek, jood, of islamiet of boeddhist te zijn, het betekent eerder als Christus zijn dan christen of gelovig zijn. Het betekent Boeddha te zijn en niet jezelf als boeddhist noemen. Spiritueel zijn betekent dat je bijvoorbeeld niet doodt, lastert of immoreel handelt ongeacht wie zegt dat je je zo gedragen moet. Spiritueel zijn is een manier van leven, geen lidmaatschap van een instituut of een (religieuze) organisatie. Het is een deel van jou en je kinderen. Geen regels of wetten, vaderlandse plicht of jihad kunnen iemands fundamentele spirituele geloof in de heiligheid van het leven verstoren, de behoefte om liefde te schenken uitschakelen of de behoefte om alle schepselen om in harmonie te leven, vernietigen. Je kunt niet in naam van God iemand doden en toch beweren dat je gelooft in God of dat je spiritueel bent!
Er kan geen haat en nijd uitgedragen worden in de naam van een religie. Zoals in het Nieuwe Testament staat: ....'laat wij liefhebben, niet met het woord of met de tong, maar met de daad en in waarheid'. Zie je dat er staat: 'Uit de waarheid zijn?'  Dat betekent waarheid Zijn, schoonheid, spiritualiteit en goedheid ZIJN, niet erover praten of aansluiten bij een organisatie en geloven dat zo'n lidmaatchap je spiritueel maakt. Het is ZIJN, dat de kern is van de hogere behoeften van waarden. Dit is het beklimmen van de spirituele ladder en de hoogste tree zal dan 'zelf-verwezenlijking' zijn of innerlijkgericht leven!

5.1 School en opvoeding

'Onderwijs doceren feiten; geen verzinsels?'

Het grootste deel van het menselijke ras heeft besloten dat de betekenis en het doel en de functie van opvoeding het doorgeven van kennis is, meer niet! Iemand opvoeden houdt volgens dit principe in iemand kennis geven, over het algemeen de vergaarde (verouderde) kennis van iemands eigen gezin, samenleving, natie en wereld. Nochtans opvoeden heeft voor mijn gevoel weinig met kennis uit te staan. Wel met wijsheid! Wijsheid is toegepaste kennis. We moeten dus proberen ons nageslacht wijsheid bij te brengen; geen (feiten)kennis. Dit houdt niet in dat je kennis moet negeren, dat zou fataal zijn. Maar negeer aan de ander kant wijsheid niet ten faveure van kennis. Dat zou ook fataal zijn. Het zou de opvoeding om zeep helpen.

We hebben tot nu toe onze kinderen geleerd wat ze moeten denken in plaats van ze zelfstandig te leren denken. Onze scholingsprogramma is hoofzakelijk gebaseerd op oefening van het geheugen in plaats van (algemene levens-)vaardigheden aan te leren. Kinderen wordt bijgebracht feiten en verzinsels te herinneren - de verzinsels die iedere samenleving [1] over zichzelf bedacht heeft - in plaats van vaardigheden te ontvangen hun eigen waarheden te ontdekken en te creëren. Wanneer wij onze kinderen kennis geven, vertellen wij wat ze moeten denken. Dat is, wij vertellen hun wat ze verondersteld worden te weten; wat wij willen dat zij als waar(heid) opvatten. Wij brengen op deze manier onze overtuigingen - de gedachte achter iedere oorspronkelijke gedachte - over op onze kinderen, zonder dat te beseffen.
Wanneer je je kinderen wijsheid geeft, vertel je ze niet wat ze moeten weten, of wat waar is, maar veel eerder hoe ze hun eigen waarheid kunnen vinden of ontdekken.

Het jammerlijke is, dat de meeste mensen in onze samenleving nog steeds niet willen hebben dat hun kinderen de basisfeiten van het (ware) leven kennen. Die heersende gedachte ..... 'als we het onderwijs aan onze kinderen gewoon tot lezen, schrijven en rekenen hadden beperkt, in plaats van al die 'kritisch-denken'-onzin te voren, waren we een stuk beter af geweest'. Er wordt alom geroepen en gesmeekt om een terugkeer naar de oude waarden en een terugkeer naar nationalisme, zelfs tot 'islamitiseren' van één geloof, het liefst overal ter wereld. Als wij als (religieuze) opvoeders erop hadden aangedrongen dat onze jongeren volgens onze morele standaard leefden, in plaats van ze los te laten en volgens hun eigen standaard leefden, dan had de wereld er geheel anders uitgezien ........
Natuurlijk, zonder kennis bestaat er geen wijsheid. Daarom zeg ik ook dat je kennis niet moet negeren ten gunste van wijsheid. Een bepaalde hoeveelheid kennis moet van de ene generatie worden doorgegeven aan de volgende. Maar het liefst zo weinig mogelijk kennis. Laat het kind dingen zelf ontdekken! Weet dit: kennis raakt verloren. Zelf-opgedane-wijsheid raakt nooit verloren!
Dit heeft tot gevolg dat het nieuw te introduceren onderwijssysteem - het Creatie & Educatie Onderwijssysteem [2] - het accent in wezen 180 graden moet verleggen tov. de 'oude' schoolse systemen. Nu zijn deze scholen gefocust op kennis en besteden weinig aandacht aan (innerljke) wijsheid. Veel ouders ervaren onderwijs in kritisch denken, probleemoplossing en logica als bedreigend. Ze willen niet dat dergelijke vakken in het lesrooster voorkomen. Dat moeten ze ook wel indien ze hun (oude) manier van leven wensen te beschermen.
Kinderen die hun eigen kritisch denkprocessen mogen ontwikkelen, zullen zeer waarschijnlijk de moraal, de normen en de levensstijl van hun ouders afwijzen en opgeven. De geschiedenis heeft geleerd dat de jongeren onze levensstijl altijd hebben vernietigd; dat hebben ze altijd al gedaan. Het zijn niet onze jongeren die de regenwouden verwoesten. Zij vragen ons dat te stoppen. Het zijn niet onze jongeren die het gat in de ozonlaag doen groeien. Neen, ze vragen ons dat te stoppen. Het zijn niet onze jongeren die seksueel onderdrukt, beschaamd en gegeneerd zijn over hun eigen lijven en deze schaamte en gene op hun nageslacht overdragen. Het zijn niet onze jongeren die een waardesysteem hebben opgezet, waarin 'macht is recht, is juist' geldt of een wereld die probleem met geweld oplost. Neen, zij vragen ons dat te stoppen. Besef, dat onze kinderen materialitisch zijn, omdat wij dat óók zijn! Het is onze taak om die nieuwe levensstijl of levensvisie juist aan te moedigen, niet om het te ontkrachten.

[1] Sla een geschiedenisboek open en besef dat onze Nederlandse geschiedenis door mensen is geschreven die willen dat hun kinderen de wereld vanuit een bepaalde invalshoek zien. De Amerikaanse geschiedschrijving bijvoorbeeld wordt overheerst door de visie van blanke, Angelsaksische protestante mannen.
[2] Creatie-educatie betekent een geestesversmelting met heel het leven in al zijn waarneembare vormen. De kernboodschap van Creatie & Educatie is, dat aan de jonge mensen wordt getoond |Wie-ze-werkelijk-zijn|. Waar het omgaat, is dat ze zich openstellen voor de Schepper binnenin! Ze moeten leren en kunnen geloven in Zichzelf als de bron van hun ervaringen en als autoriteit van hun leven. Ze moeten worden teruggeleid naar hun eigen innerlijke wijsheid en ze moeten worden aangemoedigd om zelf hun eigen meest innerlijke waarheid vorm te geven. Waar het dus vooral om gaat, is dat hun wordt voorgedaan hoe ze dit kunnen doen!

Waar het in de Creatie -Educatie dus om gaat, is alles als Eén wordt ervaren, en je Zelf als de Schepper zien ....... van alles! Jij bent de creator, de schepper, de regisseur van je (toekomstig) leventje. En dit Oh zo belangrijke thema wordt op dit moment niet op veel - beter gezegd, geen enkele - scholen onderwezen!

5.2 Hoe moeten wij onze jongeren dan opvoeden, onderwijzen?

Behandel ze allereerst als volwaardige wezens en wel als een (goddelijke) wezen dat bestaat uit een ziel, een geest en een fysiek lichaam. Niet als een fysiek wezen of fysiek lichaam met een ziel of een geest, maar een ziel dat een fysiek lichaam heeft 'uitgekozen'!
Kinderen zien en horen alles; alles wat ze ervaren. Ouders verbergen hun gedrag en daden. Ouderen denken dat jongeren dat niet door hebben. Maar er blijft niets verscholen voor hen. Ze zien de hypocrisie van hun ouders en proberen daar wanhopig verandering in te brengen. Als ze dat echter hebben geprobeerd en er niet in zijn geslaagd, dan zien ze geen andere mogelijkheid dan ouderen na te doen; hun gedrag te kopiëren!

Het innerlijk gerichte kind zal zich beperkt voelen in zijn vrijheidsbewegingen. Geef daarom je kinderen een gevoel van 'onbegrensheid'. Waarom die beperkende, verouderde gedachten maar blijven 'propaganderen' alsof het de enige weg is die naar Rome leidt? Waarom die groeibehoefen zoals vrijheid, rechtvaardigheid, individualiteit, onafhankelijkheid, zinvolheid, levendigheid, speelsheid, e.d. van het kind negeren?
Waarom sturen wij onze kinderen naar scholen waar onderlinge wedijver wordt toegelaten en aangemoedigd, waar de 'beste' zijn en het 'meeste' leren worden beloond, waar prestaties worden 'gemeten' en vooruitgang in een eigen tempo nauwelijks wordt geaccepteerd? Wat leren onze kinderen hierdoor begrijpen?
En waarom laten onze jongeren geen logica en kritisch denken en probleemoplossing en creatie leren, met gebruikmaking van de instrumenten van hun eigen intuïtie en hun diepste innerlijke kennis, in plaats van de regels en gememoriseerde systemen en conclusies van een samenleving die toch niet werken, maar er toch maar weer gebruik van maken?

Onderwijs daarom alleen maar concepten, niet studieobjecten! Ontwerp een nieuw curriculum en bouw dat rond drie hoekstenen, te weten:

• Bewustzijn
• Eerlijkheid
• Verantwoordelijkheid

Leer onze kinderen van jongs af aan deze concepten. Laat ze door het curriculum lopen tot de laatste dag. Baseer heel onze educatieve systeem hierop. Laat alle aanwijzingen diep binnen in de toekomstige kinderen ontkiemen. Dat alles wat je leert, diep vanuit deze concepten voortkomt. Alle verhalen, ontwerpstof, legendes zouden moeten draaien om deze kernconcepten. Er zouden dus verhalen over bewustzijn zijn, over de omgang met eerlijkheid, verhalen over verantwoordelijkheid.
Opsteltaken zouden ook rond deze kernconcepten - de spin-offs - draaien, en rond andere concepten die daarmee samengaan naarmate het kind groeit in zijn talent om zich uit te drukken. Zelfs rekenen zou binnen dit raamwerk worden onderwezen. Rekenen en wiskunde zijn geen abstracties, maar de aller-fundamenteelste instrumenten in het universum om het leven te leven.

Er zijn nog tal van andere vergelijkbare concepten die kinderen door en door moeten begrijpen als ze willen groeien en zich tot complete mensen willen ontwikkelen. Als de kinderen de spirtiuele ladder opklimmen naar persoonlijk meesterschap, dan moeten de kinderen zich vrij kunnen voelen om keuzes te maken, weten dat ze rechtvaardig worden behandeld en dat ze niet ten onrechte door de grillen van anderen zullen lijden.
Besef, dat zolang je niet bereid bent overal de verantwoordelijkheid voor te aanvaarden, dan kun je ook niets veranderen! De hoop ligt dan ook bij de volgende generatie en die daarop! Maar eens zullen we toch moeten beginnen .... ja en dat kan alleen via het onderwijs en de opvoeding van jongeren. Neem daarom de waarden en concepten die een dergelijk visioen onderbouwen en onderwijs ze in onze toekomstige scholen!

Het gaat dus niet over een studieblok van twee dagen binnen een lespakket voor een heel semester. Nee, het gaat over aparte cursussen over ieder van de hieronder genoemde onderwerpen. Het gaat dus over een complete herziening van het onderwijs op scholen wat er nu wordt onderwezen, is grotendeels op feiten gebaseerd. Focus dus de aandacht op de kernconcepten én de theoretische structuren waaromheen de waardesystemen kan worden opgebouwd. Hoogontwikkelde samenleving moedigen alle kinderen aan antwoorden voor zichzelf te ontdekken en te creëren. Gegevens uit het verleden moeten niet de basis vormen van de huidige (toekomstige) waarheid.

De 'hogere' concepten voor een nieuw 'onderwijssysteeem ' - een lespakket - zijn:

• Lichaam, verstand en geest; hoe functioneren zij?
• Creativiteit inschakelen
• Creatief bewustzijn en waakzaamheid
• Persoonlijke groei en ontwikkeling
• Macht leren begrijpen; het waarom wel en niet
• Vreedzame conflictoplossing
• Elementen uit liefdevolle relaties
• Persoonlijkheid en zelfschepping
• Het zelf celebreren, anderen waarderen
• Eerlijkheid
• Verdraagzaamheid
• Verschillen en overeenkomsten
• Morele economie
• Bewustzijn en bewustwording
• Eerlijkheid en verantwoordelijkheid
• Zichtbaarheid en doorzichtigheid
• Wetenschap en spiritualiteit
• Verlichting, wel of geen zin om naar verlichting te streven
• Het doel van het leven, het waarom van het ziek zijn
• Etc., etc., etc.

6.0 Slot

Opvoeden tot levenskunstenaar. Levenskunst moet je leren.

Levenskunst wil mensen laten nadenken over hun eigen levenshouding. Wie ben ik? Waar liggen mijn grenzen en mogelijkheden? Wat wil ik eigenlijk echt? Waar word ik echt gelukkig van? En hoe kan ik daarnaar leven?
'Daar kun je achter komen door verantwoordelijkheid te nemen voor wat je doet. Door tijd te nemen om samen met mensen die betekenisvol voor je zijn na te gaan wat je echt graag wilt en daar dan bewust voor te kiezen. En door moeite te doen voor wat je echt belangrijk vindt', aldus Joep Dohmen, hoogleraar filosofie aan de Universiteit van Humanistiek.
Opvoeden - educatie - is je kinderen de kunst van het leven leren. Niet door trucjes te leren, maar door zelf een voorbeeld te zijn, en samen met hen na te denken over vragen als: 'Hoe kun jij je leven beheren en kwaliteit geven?' 'Hoe kun jij je leven zinvol maken?'

• Educatie is het belangrijkste opzichzelfstaande instrument, dat voor de noodzakelijke transformatie van de mensheid kan worden aangewend. De beste manier om dus iets te leren is door het te onderwijzen. Dus neem het initiatief, begin met lesgeven. Noem het een informele studiegroep in de Nieuwe Spiritualiteit.
• Creatie-Educatie betekent een geestesversmelting met heel het leven in al zijn waarneembare vormen.
• Waar het in de Creactie-Educatie Onderwijssysteem om gaat, is dat alles als Eén ervaring wordt én jezelf als Schwepper zien! 'Jij bent de schepper van je eigen leventje en niet die ander!'
• Eén van de kernboodschappen van Creatie-Educatie: 'Als wij creëren, vervullen wij onze levensdoel'. Creëren is namelijk de enige manier waarop wij groeien en onszelf ontwikkelen. Net als alle andere levende wezens zijn wij op aarde om dát te doen'. En ......... 'Het leven zelf is onze grootste leraar en het kent ingebouwde consequenties, maar nooit straffen'.
• In de nieuwe tijd [= het intuïtie-tijdperk], de dagen van de Nieuwe Spiritualiteit zal de prioirteit van de educatie niet meer de verbreiding van feiten zijn, maar de uitbreiding van gevoeligheid, bewustzijn, begrip, medeleven, aanvaarding, viering en waardering voor het ontzag en het mirakel van het leven!
• Kennis is een goddelijke staat, maar de grootste vreugde is te zijn. Zijn is alleen te bereiken door te ervaren! Verlichting is alleen door ervaring en het zijn te bereiken. Ieders persoonlijke evolutie - het ontwikkelingsproces van het zijn en ervaren - verloopt dan als volgt: weten, ervaren, zijn!
• Als je kinderen vraagt om dingen uit het hoofd (feitenkennis) te leren, dan verlang je van hen dat ze het verleden herscheppen, maar als je kinderen uitnodigt om concepten en ideeën te onderzoeken - bijvoorbeeld rechtvaardigheid, redelijkheid, tolerantie, gelijkheid en eerlijkheid - dan nodig je hen uit om een nieuwe toekomst te creëren, want hún ideeën kunnen immers van jouw ideeën verschillen. Kopiëren van het verleden is één ding, creëren is iets heel anders!
• Als je een kind een gedragsverandering - gedrag wordt gecreëerd door overtuigingen - probeert te bewerkstelligen, werkt het niet om het te bekritiseren of te bestraffen. Kritiek en straf zullen overigens ook niet bijdragen aan de ontwikkeling van een positief zelfbeeld.
• Degenen die de |God van Morgen| |(niet, de |God van Gisteren|) omhelzen, willen de mensheid helpen bij het loslaten van haar onjuiste overtuigingen over God en het leven en daarom ligt in de |Scholen van Morgen| het accent niet op het kopiëren, maar op creëren.
• Alles wat kinderen willen weten is: 'Waarom moet ik dit weten?' Als je het kind vertelt: 'Doe het nu maar gewoon', dan werkt dat niet. In elk geval niet als je juist wat opwinding of enthousiasme rond het leerproces in het leven probeert te roepen. Wat wel werkt, is een Cirkel van Relevantie om een onderwerp of vak heen te trekken.
• Elke leraar moet allereerst een leraar van menselijkheid en ten tweede een leraar van vakgebieden zijn.
• Het voornaamste doel van ouderschap is kinderen leren hun eigen ouder te worden.
• Eén van de belangrijkste lessen die een kind behoort te leren, is de noodzaak de totale persoonljke verantwoordelijkheid op zich te nemen, uiteraard ten goede voor zijn innerlijke (spirituele) ontwikkeling; het ontwikkelingspoces van de ziel! De ontwikkeling van onze innerlijke gevoelswereld - het domein van de ziel - als een menselijk energiewezen dat zichzelf leert accepteren.
• Spiritualiteit - de wijze waarop men zijn geloof beleeft - nodig je uit de gedachten van anderen te verwerpen en met eigen gedachten te komen.
• De innerlijke wereld - het werkgebeid van de ziel, het domein van zuivere gevoelens - vormt de sleutel naar grenzeloos mens worden, naar een innerlijk gerichte mens, naar het meesterschap.
• Ieder van ons is vrij te denken zoals hij verkiest. De belangrijkste les die we kinderen willen leren in elke fase van hun ontwikkeling is, dat je je voelt zoals je denkt. Kinderen die al vroeg leren verantwoordelijkheid voor zichzelf te accepteren, leren een grenzeloos leven te leiden.
• Kopiëren van overtuigingen, en dus gedrag is één ding, maar zelf 'iets' creërern is heel iets anders! Vandaar, dat de toekomst van onze kinderen ligt bij scholen die de visie van Creatie & Educatie hoog in het vaandel zullen hebben.
• Het nieuwe bidden is een vorm van oefenen in het vinden van je waarheid. Het nieuwe bidden is daarom te vergelijken met het mediteren.
• Wat is belangrijker in het leven: 'Wat je weet of hoe jij je voelt?' Of anders geformuleerd: Wat heeft de grootste prioriteit, je kennis - het weten - of je gevoelens, je zuivere emoties?

Creatieve visualisaties is een mentale techniek die gebruik maakt van de kracht van de geest (het verstand, niet de breinmassa) die door middel van verbeelding en fantasie creëert wat wij willen hebben in ons leven. Met behulp van deze techniek kunnen we ons leven vorm en karakter geven waardoor we omstandigheden, mensen, kansen en dingen aantrekken die we verlangen in ons leven.

Een aantal belangrijke principes van creatieve visualiaite - Creatie - zijn:

1. De gedachten die wij denken hebben meestal de neiging uit te komen.
2. Vaak herhaalde gedachten beïnvloeden en vormen de onderbewuste geest. Welke vervolgens weer belangrijke invloed heeft op ons gedrag, verlangens, acties en reacties.
3. Gedachten trekken overeenkomstige omstandigheden aan!
4. Het denkproces is een creatief proces.
   
   

Hans Zevenboom